Nokta Koymalı Bu Uzun Cümleye, Daha Büyük Başlangıçlar İçin

     Parçalı bulutlu bir hava hakim. Hem gökyüzüne hem kalbime ayrıca fikrime yani zihnime. Parçalı bulutlu olunca kötü bir atmosfer olmuyor. Aksine çok daha güzel bir durum. Bulutlar yol açıyor aya, dolunaya. Gösteriyor kendini dolunay. Bazen bulutların arkasına saklanıyor. Hafif aydınlanıyor bulutlar. Tam görülmüyorlar belki; ama istediğim şekle bürünüyorlar. Sonra önümdeki kağıda bakıyorum ve düşünüyorum. Seni her zaman düşünüyorum, şimdi ayrıca ilk cümlemi düşünüyorum. Dolunay ve bulutlarda seni görüyorum. Bulutların arkasına saklanınca farkediyorum dolunayı ve rüzgar fısıldıyor adeta "İlk gördüğünde değil, ilk farkettiğinde bir şeyler hissedersin." Seni gördüğümden daha fazla sayıda farkediyorum seni. O sırada önümdeki kağıdın hala boş olduğunu farkediyorum ve bir nokta koyuyorum boş kağıda. İşte şimdi bir yere vardığımı anlıyorum. Her şey bu noktayla başlıyor. Cümlelerim, bilmediğim kişilerin resimleri, tanımadığım insanların müzikleri... Noktayı koyduktan sonra başka hiçbir şey yazmıyorum.
...yani her şeyi yazıyorum. Çünkü sana yazıyorum.