Kar Tanesiyle Gelen Bahar

     Kış mevsimindeyiz. Bunu anlayabiliyorum. Hangi ay olduğunu bilmiyorum; ama hangi gün olduğunu tahmin edebiliyorum. Kış mevsiminin en soğuk günündeyiz. "Günündeyiz" diyorum; ama yalnızım. Her kar tanesi bedenime yöneliyor sanki. O kadar duygulardan yoksun ve soğuk olduğumdan herhalde. Donmak üzere olabilirim; ama kendi soğukluğumdan olsa gerek. Bu güzel kar tanelerini kim suçlayabilir ki? Karşıdan, ellerindeki kahveleri yudumlayarak bir çift geliyor. Hissediyorum, onlar üşümüyor. Kız, kahvesini iki elinin arasında tutuyor. Eşi, nişanlısı, sevgilisi belki bilemiyorum. Bunu hissedemedim. Erkek, konuşmasına her ara verdiğinde; kız, al yanaklarında gamzeler saçarak tebessüm ediyor ve kahvesini yudumluyor. Yanımdan geçerken bana selam veriyorlar, sıcak ve içten bir tebessüm ederek. Neden selam verdiler bilmiyorum; ama artık üşümüyorum.